Ouders en kinderen kan je niet los zien van elkaar. ‘Kinderen zijn een product van de ouders’. Het is belangrijk om als leerkracht samen te werken met betrokkenen rondom het kind en ouders hebben hier altijd een belangrijke rol in. Leerkracht Lisette Lankhaar vertelt over ‘opvoeden van kinderen doen we samen’.
Lisette werkt als leerkracht op een kindcentrum waar ze betrokken is bij kinderen van 0-7 jaar. Ze is blij met de verschuiving van aandacht van de leeftijd van vier jaar naar nul jaar: “Want er gebeurt al zoveel in het jonge leven van een kind. Op ons kindcentrum zien wij als leerkracht het kind en de ouders vaak al voordat ze 4 jaar worden”. Ze merkt dat er meer wordt samengewerkt tussen de professionals die werken met de kinderen vanaf 0 jaar tot en met de onderbouw. En hierdoor kan je beter ontdekken wat het kind nodig heeft. Op het kindcentrum waar Lisette werkt zijn geen grenzen meer in de groepen. Maar de kinderen kunnen meedoen op basis van behoefte. Zo zijn er bijvoorbeeld 5 jarige kinderen die meedoen met leren lezen met oudere kinderen en speelt ‘spelend leren’ en belangrijke rol bij deze doelgroep, passend bij de persoonlijke ontwikkeling van het kind.
Samenwerken in het netwerk binnen en buiten het kindcentrum is nodig. In het begin dacht Lisette soms: “Wie ben ik om als leerkracht nu verstand te hebben van al die verschillende expertises, want je wilt toch allemaal dat het goed gaat met het kind, en daarom helpt het om samen op te trekken”. Lisette vertelt een voorbeeld van een moment waarop er werd samengewerkt rondom het kind, eerst met de ouders en later ook met andere professionals. Voor dit interview noemen we het kind even Daan.
Daan is zes jaar en laat soms spanning zien in zijn lijf. Hij laat het niet altijd zien en er is ook geen zichtbaar patroon, maar ze zien al langer spanning bij hem. Met collega’s van het kindcentrum spraken ze af een tijdje het gedrag van Daan te observeren en toen zagen de leerkrachten dat de spanning vaker aanwezig was in de kring of bij het broodje eten. Soms was het een periode iets minder aanwezig. Lisette legt uit dat ze goed naar het gedrag kijken om zo te zoeken wat het kind met het gedrag wil vertellen. Daan kan misschien nog geen woorden geven aan dat wat hij voelt: “We willen dit gedrag niet zien als een probleem en het is ook niet zo dat het gedrag er niet mag zijn, misschien is het wel een manier van ontlading, uiten? Dus willen we samen uitpluizen wat het kind met het gedrag wil vertellen en zo het kind beter begrijpen. Misschien kunnen we samen kijken of de spanning past bij de situatie”. Ook moeder is gevraagd of ze het gedrag bij Daan ziet, herkent. “Het is belangrijk om ouders te betrekken en ook echt te luisteren, ouders kennen hun kind tenslotte het best”. Moeder herkende de spanning in het lijf bij Daan en er ontstond een open gesprek tussen de moeder van Daan en de leerkracht. “Dat open gesprek begon eigenlijk omdat ik vertelde dat ik een training volgde over waardevolle relaties en basisvertrouwen bij kinderen. Ook kon ik mij als moeder kwetsbaar opstellen. Door zelf kwetsbaar te zijn en mijn verhaal te delen werd moeder aangemoedigd om ook te kijken naar haar eigen situatie”.
De moeder van Daan zei al snel dat ze zich afvroeg wat er aan de hand was met Daan. Daarop volgde een gesprek over de eerste periode in het leven van Daan. Daan is de oudste en moeder vertelde dat toen Daan net geboren was, de ouders verschillend keken naar een opgroeiende baby en niet altijd op 1 lijn zaten. Moeder wilde Daan graag dichtbij zich houden, hem volgen in wat hij nodig had en vader wilde Daan in sommige situaties wel even laten huilen met het idee dat dat goed is voor de longen van een baby. Er is geen goed of fout in deze maar het kan wel wisselende signalen geven aan de toen nog kleine baby Daan. In het open gesprek met de moeder kon Lisette goed doorvragen en heeft ze moeder een boek aangeraden over waardevolle relaties en basisvertrouwen om eens te lezen. Moeder werd nieuwsgierig en wilde graag samen met professionals van het kindcentrum verder kijken hoe Daan met zijn spanning om kon leren gaan en wat zij, als ouders, hierin kunnen betekenen.
Toen heeft Lisette de kindercoach betrokken bij Daan. De kindercoach is in dienst van het kindcentrum en zij is nu aan het werk met de vraag van Daan en zijn ouders. Dit doet ze niet alleen met Daan maar juist ook met de vader en moeder van Daan. “Het is niet altijd praktisch om met vader, moeder en Daan tegelijk af te spreken, maar dat is wel belangrijk! Omdat we samen een verandering te weeg kunnen brengen voor Daan, in het belang van Daan! Zo bouwen we samen mét ouders een netwerkje van professionals om Daan heen om hem verder te helpen, want opvoeden doen we samen!”
Wil je zelf een ervaring delen waarmee je anderen kan inspireren? Neem dan contact op met Petra via info@samenvoorryan.nl