Jacqueline Driezen, directeur bij basisschool ’t PuzzelsTuk, heeft samen met haar team de afgelopen twee jaar veel ervaring opgedaan met meertaligheid bij anderstalige kinderen. Op haar school zitten 2 Syrische en 5 Oekraïense kinderen.
De korte samenvatting:
met vlagen is het pittig, maar het geeft ook heel veel voldoening om de kinderen vlakbij huis een plek te kunnen bieden waar je ziet dat zij zich thuis voelen.
Jacqueline: “Twee Syrische kinderen startten hier twee jaar geleden. Zij werden heel voorspoedig opgenomen binnen de school, mede door de enorme betrokkenheid van de ouders bij school.”
Met die ervaring wilde ’t Puzzelstuk de vijf Oekraïense kinderen ook graag een plek bieden. Jacqueline: “Soms moet je als team de sprong in het diepe wagen en zeggen: we nemen deze leerlingen aan, en ontdekken samen hoe het is om les te geven aan anderstaligen.”
De Oekraïense gezinnen waren net verhuisd van Oldemarkt naar Tuk. In Oldemarkt hadden de kinderen al in een Oekraïense klas gezeten. Ze mochten ook een dag in de week naar de Taalvoorziening in Steenwijk. Totdat bleek dat hun ouders niet meer wilden dat ze een uitzonderingsplek in zouden nemen, door naar een andere school te moeten.
“Niet alleen de klas,
maar de hele school
moet een veilige plek zijn.”
Met een open blik van de ib’er – die altijd wil meedenken in complexe situaties, de informatie uit de map Anderstalige kinderen, de adviseur meertaligheid en de leerkracht van de Oekraïne school voor overdacht.
Jacqueline: “Het eerste dat moest worden bereikt: zorgen voor een gevoel van veiligheid. Hierbij is gebleken dat niet alleen de leerkracht van de leerling, maar het hele team daarvoor moet zorgen. De school moet een veilige plek zijn, niet alleen de klas.”
Jacqueline: “Op maandagmiddag komt er iemand van Talent (via Sociaal Werk de Kop) die extra aandacht geeft aan de taalontwikkeling. De anderstalige kinderen mogen dan een klasgenoot meenemen om mee samen te werken. En wat blijkt: ook bij die klasgenoten is een positieve groei te zien!”
Wat de school voor nu overboord heeft gezet, is het toetsen van de leerlingen. Dit zegt voor nu niet zo veel en levert alleen negatieve stress op.
“Culturele verschillen blijven.
Het zit hem vooral in:
hoe ga je daar mee om?”
Jacqueline: “Nee, we lopen ook echt nog wel tegen culturele verschillen aan. Met Sinterklaas was het niet uit te leggen dat een cadeautje niet duurder mocht zijn dan de afgesproken prijs of juist dat er een surprise gemaakt moest worden. Na veel gesprekken kreeg het ene kind geen surprise en het andere kind een veel te duur cadeau.”
Het team boog de situatie om naar leren omgaan met teleurstellingen. Jacqueline: “Dit soort verschillen blijven – ondanks alle pogingen om het uit te leggen. Het blijkt hem dus vooral te zitten in: hoe ga je om met die verschillen?”
De kinderen beginnen Nederlands te spreken – ze gaan dus van anderstalig naar meertalig. Ze voelen zich steeds meer thuis. Er is naast alles wat de kinderen hebben meegemaakt (en nog meemaken), weer ruimte voor ontwikkeling. Hoe fijn is dat?
Dan zijn de volgende activiteiten wellicht interessant voor je: