Rachel Anker is leerlingbegeleider op SG Eekeringe. Je vindt haar in lokaal 1.08. Het lokaal bestaat uit twee delen. Één om rustig te werken wanneer het bijvoorbeeld voor een leerling te druk is in de klas. En twee kleinere ruimtes waar toetsen gemaakt kunnen worden of een gesprek kan plaatsvinden.

Er is altijd een leerlingbegeleider aanwezig. Leerlingen komen naar 1.08, nadat in het Ondersteunings Advies Team is besproken dat er extra begeleiding nodig is. Extra begeleiding kan nodig zijn voor vakken, maar ook bij mentale problemen of gericht zijn op gedrag.

We gaan in gesprek over de tweede opvatting van het gedachtegoed: We maken verbinding voor een veilige en steunende omgeving.

“Bijna alle pubers zijn prima kinderen die ook gewoon gezien en gehoord willen worden.”

Op de vraag of leerlingen zich doorgaans veilig voelen op school, antwoordt Rachel bevestigend. Maar voor leren en ontwikkelen moet er ook verbinding zijn met de docent of leerlingbegeleider. “Dat weten we allemaal, maar met een klas vol leerlingen heb je niet altijd voldoende tijd voor één leerling, omdat er nog 27 anderen zijn.”

Als een leerling boos of verdrietig is, dan is tijd nodig om even tot zichzelf te komen. Rachel geeft deze tijd, biedt wat drinken aan en neemt de situatie vooral even zoals hij is. Vriendelijkheid en aandacht is belangrijk, en emoties horen erbij.

Ze begrijpt heel goed dat zij in 1.08 in een luxepositie zit met zoveel ruimte voor individuele aandacht. “Ik heb echt bewondering voor collega’s die een klas vol leerlingen begeleiden”.

“We moeten beseffen dat in deze tijd puber zijn ingewikkeld is.”

Rachel vindt het fijn om een stukje met de leerling mee te lopen. “Ik kom er daarbij wel steeds meer achter hoe ingewikkeld het is om in deze tijd puber te zijn. Dat moeten we als professionals echt beseffen. Als je ziet wat er op deze kinderen afkomt… Niet alleen zorgen van thuis, maar ook alles via social media. Vroeger was thuis je veilige plek, nu zit je altijd met die telefoon. Dat geeft ook veel onveiligheid.”

Erkenning geven dat het inderdaad ingewikkeld is, en de situatie nemen zoals hij komt, kan de leerling op dat moment het beste helpen om tot zichzelf te komen.

“Vroeger was thuis je veilige plek, nu zit je altijd met die telefoon en dat geeft ook veel onveiligheid.”

Rachel wordt blij als een leerling in 1.08 hard heeft geleerd voor een toets en trots komt vertellen dat hij de toets heeft gehaald. Of dat ze met een leerling heeft gewerkt aan steeds meer deelnemen in de klas en dat het dan goed gaat in de klas.

Zo probeert ze de leerlingen te helpen om stappen te zetten in hun ontwikkeling, waarbij je ook mag accepteren dat niet alles misschien precies zo gaat zoals je wil of hoopt.